در این نوشته می خواهم در مورد کنکور و رفتارها و نوع برخورد و نگرش خانواده ها در رابطه با این موضوع، نکاتی رو بیان کنم ...
تلاشم اینه که به گونه ای نوشته شود تا شما دوست عزیز وقتی مطالعه می کنید کاملا حس کنید که فردی در حال سخن گفتن در مقابل شماست اگر چه پرهیز از برخی موارد و نوع نوشتن ها اجتناب ناپذیر است ...
همه می دونیم که در حال نزدیک شدن به زمان کنکور هستیم و زمانی حدود یک ماه دیگر تا این اتفاق مهم باقی نمانده، واقعه ای که نه می توان گفت بی اهمیت است و نه می توان اهمیت آن را به گونه ای دانست که سررشته پیشرفت زندگی فرزندانمان را مورد مخاطره قرار دهیم و با نوع برخورد با این مسئله آنان را در معرض عدم ادامه یک زندگی موفق و پرانرژی قرار دهیم تا همواره در صورت عدم موفقیت، آنان را دچار تزلزل فکری و تردید در انتخاب راهی مناسب برای زندگی آینده شان کنیم ...
در این گفتگو برخی از مسائلی که باید به آنها اهتمام داشت و همچنین چگونگی برخورد با آنها که تأثیر بسزایی در کسب نتیجه نهایی می تواند ایفای نقش نماید را ارائه می نمایم ... باشد که مؤثر واقع شود ...

* یکی از نکاتی که بیشتر اوقات والدین گرامی و بیشتر مادران عزیز کمتر به آن توجه می کنند اینه که هنگامی که هرچه بیشتر به زمان کنکور فرزندانشان نزدیک تر می شوند حساسیت آنها هم بیشتر می شود و شاید ناخودآگاه بیشتر به فرزند رسیدگی می کنند مخصوصا از نظر تغذیه ، مثلا هی تند تند کلوچه و آب میوه براش میاره، شیر میاره، تقویت می کنه، می گه عزیزم بخور باید خودتو تقویت کنی، تو الان دیگه کنکور داری باید خیلی به خودت برسی، عزیزم کاری نداری؟ عزیزم تو اصلا نمی خواد کاری بکنی، فدات شم هرکاری داشتی به مامان بگو برات انجام بده، اصلا از همین جا که نشستی یه اشاره کنی من زودی میام و  و  و  و بسیاری رفتارهای دیگر ... حالا این مادر عزیز ما تا به حال توی عمر تحصیلی فرزندش به این میزان بهش رسیدگی نکرده ها، 12 سال درس خونده به عدد انگشتای دست نمی رسیده که بیاد سر بزنه حالی از بچه اش برسه یکمی پیشش بشینه باهاش حرف بزنه، روحیه بده و یکمی از خستگی و فشار فکری اون و حتی استرسش کم کنه، حالا یه دفه اومده همه توجه شو می خواد بده به اون که من فکر می کنم هم یه حالت تصنعی پیدا می کنه و مهم تر از اون، داره به بچه تلقین می کنه که کنکوووووووووور یه غولیه و یه اتفاق مهمیه که اگگگگگر قبول نشی دیگه راه های زندگی برتو بسته می شه و دیگه دور از جون بیچاره می شی، دیگه کسی نگاهت نمی کنه، اهمیت بهت نمی ده، دیگه کسی ارزش برات قائل نیست، ازدواج نمی تونی بکنی و بسیاری از چیزای دیگه ...
بله کنکور مهم هست، قبول شدن در آن و گذر از این سد و ورود به دانشگاه و به درجات علمی بالا رسیدن خیلی ارزشمنده و تحسین برانگیزه ولی هر چیزی راهی داره جانم ! ....
بله که ما حتی حدیث داریم که انسان عالم افضله به انسان عابد و ارزشش بیتر از یه کسی هست که صبح تا شب و یا شب تا صبح به عبادت مطلق می پردازه ...

* مطلب دیگه این که میاد به بچه می گه عزیزم کتاب چی می خوای، این کتابای کمک آموزشی اومده خیلی خوبه ها، هرچی می خوای بگو بهت پول بدم برو بخر، (مامان جون کتابخونه هست می رم می خونم)، نه نه اگه مستقل داشته باشی خیلی بهتره همین جا توی خونه راحت تری، اصلا ناراحت نباشیا، راحت راحت باش فقط تو بگووووو من سریع برات انجام می دم ...
خب پدر من، مادر من، این کاری که شما می کنی اصلا صحیح نیست، هر چی بیتر از این کارا بکنید بدتر می شه که، این کار شما معنیش اینه که اون خودشو وام دار شما می بینه و به نوعی بدهکار شما فرض می کنه و اینکه اگر در کنکور قبول نشه و یا مهم تر اینکه اگر سر جلسه کنکور چندتا سوال اول یا .... رو نتونه جواب بده تمااااااااام شیرازه فکریش می ریزه بهم و دیگه در جواب دادن بقیه سوال ها هم به مشکل برمی خوره، هی فکر می کنه که اینا رو بلد نیستم پس در جواب دادن به بقیه هم مشکل بر می خورم، اگر پاسخ ندم جواب بابا مامان رو چی بدم اگر قبول نشم این همه کارهایی که برای من کردن چی می شه و هی استرسش بیشتر می شه و به هیچ وجه دیگه نباید ازش انتظار قبولی در کنکور رو داشت و خود این مسئله شروعی برای عدم موفقی اون در جنبه های دیگر زندگی می شه...

ادامه مطلب...

خلوت بی تو !

                     خلوت بی تو معنا نداره، این جا بدون نازنین صفا نداره       صبور و پاکــی قرمز قرمز، آبی دریا پیش تو جلا نداره
                     طــــلای ناب روزگــــار، تا تو میـــــای میاد بهــــــــــــار      ‏  کویر ســینه ام بی تو عشق، ابری شــــو رو تنم ببار
                     بی تــــــــو نوایی ندارم، ســـــــوز صــــــــــدایی ندارم        بیا تا تو لحظه بغـــــــــض، سر روی شـــــــونت بزارم

                                                           

                    من که کســــــــی رو ندارم  جز تو کــــــه یاورم باشه        تـو این هیاهـــــــــــــوی زمان  امید آخــــــــرم باشــه
                    همه تنم شــــــوق تـو و  شــــــــــور نگــــــــاه تو داره        نپرس چرا خیس چشام دست خودم نیست می باره

 

    * محتاج یک نگاهم *

امروز جمعه است . . .صبح باید بریم منزل یکسی که یکی از دوستان معرفی کردند که ما بریم برای خواستگاری ...
- این خانواده در کاشان سکونت دارند ...
- من خیلی دلم شور می زنه ... خیلی نگرانم ... آخه این چند وقت با مسائل مختلفی روبرو بودم و با افراد مختلف ...
- من که به نظر خودم خیلی از نکات رو دقت می کنم و فکر می کنم که می تونم به موقش عمل کنم حالا که نوبت خودم رسیده و نمی دونم حالا درست می شه یا نه خیلی دلم شور می زنه و اصلا در حال خودم نیستم ...
- راستی! چه جوری می شه مطلع شد که این کسی که می ری خاستگاریش و شایدم می ری برای ازدواج تا همه چی تموم بشه، همونیه که تو قراره باهاش ازدواج کنی ؟ و یه عمر باهاش بمونی و همه چیتون برا هم باشه ؟ خودم الان که دارم می نویسم وحشت سراسر وجودمو گرفته، حالم اصلا سرجاش نیست ...
- الان 1:25 شبه، خوابم نمی بره! صبح زود باید بسمت کاشان حرکت کنیم، راستی چی می شه ؟ 
- امیدوارم هرچی پیش میاد خیر باشه و منم ...
حالا وقتی اومدم جریانو می نویسم که چی شد  یه منبر هم برای این می رم  
دعام کنید . . .

* محتاج یک نگاهم *
====================================
نتیجه : رفتم خاستگاری ولی از نظر فرهنگی و منش خانوادگی با هم تفاوت داشتیم و نشد ...
برای اون دختر هم آرزوی سلامتی و یه زندگی سرشار از خوشبختی می کنم و امیدوارم با یه کسی ازدواج کنه که در زندگی به غیر از رعایت اخلاق، معرفت رو فراموش نکنه و مهربون باشه باهاش . . .