بی قرار توام و در دل تنگم گله هاست
آه بی تاب شدن عادت کم حوصله هاست

مثل عکس رخ مهتاب که افتاده در آب
در دلم هستی و بین من و تو فاصله هاست

آسمان با قفس تنگ چه فرقی دارد
بال وقتی قفس پر زدن چلچله هاست

بی تو هر لحضه مرا بیم فرو ریختن است
مثل شهری که به روی گسل زلزله هاست

باز می پرسمت از مسئله دوری وعشق
وسکوت تو جواب همه مسئله هاست

ای تو ای مایه ی آرامش من
ای تو ای راه من و چاره ی من 

ای تو ای نور دل و دیده ی من
ای تو ای شمع شب تیره ی من 

ای تو ای  نور  دِه  مهتابم
بی تو و فکر تو من بی تابم 

بی تو من راه ندارم به کسی
بی تو من هیچ ندارم نفسی 

به تو و عشق تو من در گیرم
بی تو و عشق تو من می میرم

جمله من عاشقم این روزا تکراری شده
یه بهونه واسه گذار بی کاری شده
عاشقی گمشده با عشق دیگه
اون هویت قدیمو نداره
فکر نکن که عاشقی یک لحظه خیره شدنه
روز و شب نالیدنه زود یا دیر خوابیدنه
رنگ و زیبایی ملاک عشق نیست
عشقی که از رنگ و زیبایی بیاد اون عشق نیست
یه نسیم گذرونه عاشقی سوز درونه
عشق مثل پر پروانه لطیفه مثه شبنم پر پاکی
مثه دریایی وسیعه سر بزیر و بی نظیره
خیلیا فکر می کنن که عاشقی گفتن جمله دوستت دارمه
هر کیو دیدن که آب و رنگ داره زود می گن اون خودشه اون یارمه
دلدارمه  نور شام تارمه