یکی از وظایفی که والدین نسبت به فرزندان دارند این است که از کودکی و بلکه مادر از زمان شیر دادن، آنها را با اهل بیت انس دهند و کم کم و با روش های مختلف آنان را با امامان و ائمه معصومین (علیهم السلام) آشنا سازند تا در زندگی دنیوی و به تبع آن در آخرت از وجود مبارک این عزیزان بهره مند گردند - یکی از راه هایی که والدین و بالاخص مادر که زمان بیشتری را در منزل حضور دارد، می تواند برای رسیدن به این هدف انجام دهد این است که :
به عنوان مثال در ایام و روزهای متعلق به امامان منزل را مزین به نام مبارکشان نماید و به نوعی ایجاد سؤال و کنجکاوی نماید که فرزندان خود سؤال نمایند که آنان کیانند ؟ تا بسیتری خوب فراهم سازند برای ترویج فضائل امامان بزرگوار و انتقال آن به قلب و جان فرزند.
مادر می تواند در ایام سرور امامان بزرگوار ، منزل را با وسائل تزیینی آذین نماید ( بادکنک هایی را در مکان های مختلف باویزرد و روی آنها نام شریف آن امام بزرگوار را بنویسد ) ، با ترفند سلیقه ای خود، به آنان القاء نماید که عزیزان من، امروز به مناسبت این امام بزرگوار شاد هستیم و یا در عزایش ناراحتیم . . .
وقتی فرزند می آید به سمت والدین و برایش ایجاد سؤال شده است که این کارهایی که انجام داده اید برای چیست و این کسی که نامش را نوشته ای و به دیوار و یا روی میز گذاشته ای کیست ؟ والدین می توانند بچه را در آغوش خود بگیرند یا به طور صمیمانه ای در کنار خود بنشانند ( بستگی به زمان و شخص دارد ) و برایش توضیح دهند و شرح مختصری از آن امام همام را برای وی بگویند ( منتها بسیار ظریف باید عمل نمود ) . . .
