نوشته ايد بروم تا خودم را بسازم/
من مي پرسم, از کجا برويد ؟! ... اينجا که جايي نيست که از آن برويد ...يک قالب است... يک صفحه... يک صفحه ساده که که منتظر است تا در آن (چيزي) بدميد .... و زنده شود ... حرف بزند ... بگرياند و بخنداند!... اگر هم از آن (چيز) مي رويد که نميشود ... مي دانيد چرا ؟ ... چون آن چيز متعلق به شماست... با شما متولد شده... تکامل يافته... و زندگي مي کند ... اگر خود را بسازير آن هم ساخته تر مي شود .... پس هر جا که باشيد با شماست و رهايتان نمي کند ...


من مطمئن هستم که ... اينجا ... کسي شما را رنگ نمي کرد شما نقاش بوديد !

اگر با رفتن مي شد چيزي باشيم که خودمان مي خواهيم خيلي ها مدتها پيش رفته بودند دوست من ... اينجا هم مي توانيد چيزي باشيد که خودتان مي خواهيد ... خودتان...
اين صفحه ... اين قالب ... اين زمينه و اين فضا ... دست و پاي هيچکس را براي خود بودن نمي بندد... خودمان را گول نزنيم خواهش مي کنم ...

من احساس مي کنم ... و فقط احساس مي کنم ... اينجا... ردپايي غريبه هست!