بسم الله الرحمن الرحیم

«وَ مِن ءَاَیتِهِ أَن خَلَقَ لَکُم مِّن أَنفُسِکُم أَزوَجَاَ لّـِتـَسکُنُوا إِلَیهَا وَ جَعَلَ بَینَکُم مَّوَدَّةَ وَ رَحمَةً إِنَّ فِی ذَلِکَ لَأَیتٍِِِِ لِّقَومٍ َیتَفَکَّرُونَ»
و از نشانه های او (خدا) این که از [ نوع] خودتان همسرانی برای شما آفرید تا بدانها آرام گیرید، و میانتان دوستی و رحمت نهاد. آری، در این (نعمت) برای مردمی که می‎اندیشند قطعاً نشانه‎هایی است.
( سوره روم آیه 21 )

جمله من عاشقم این روزا تکراری شده
یه بهونه واسه گذار بی کاری شده
عاشقی گمشده با عشق دیگه
اون هویت قدیمو نداره
فکر نکن که عاشقی یک لحظه خیره شدنه
روز و شب نالیدنه زود یا دیر خوابیدنه
رنگ و زیبایی ملاک عشق نیست
عشقی که از رنگ و زیبایی بیاد اون عشق نیست
یه نسیم گذرونه عاشقی سوز درونه
عشق مثل پر پروانه لطیفه مثه شبنم پر پاکی
مثه دریایی وسیعه سر بزیر و بی نظیره
خیلیا فکر می کنن که عاشقی گفتن جمله دوستت دارمه
هر کیو دیدن که آب و رنگ داره زود می گن اون خودشه اون یارمه
دلدارمه  نور شام تارمه

«وَأنْکِحُوا الْأَیامَى مِنْکُمْ والصّالِحِینَ مِنْ عِبادِکُمْ وَإمائکُمْ إن یَکُونُوا فُقَرَاءَ یُغْنِهِمُ اللَّهُ مِن فَضْلِهِ وَاللَّهُ وَاسِعٌ عَلِیمٌ»
. «بى همسران خود و غلامان و کنیزان درستکارتان را همسر دهید . اگر تنگدست باشند خدا آنان را از فضل خویش توانگر کند، و خدا گشایش‌گر و داناست»