زن و مردی که با یکدیگر رفیق نباشند و اخلاق خوبی نسبت به هم نداشته باشند، ناخودآگاه با فرزندشان هم نمی توانند رفیق باشند و به وضوح می بینیم که حتی از ارتباط با او هم سر باز می زنند
پس بچه هم در این میان متضرر می شود ...
اما می خواهم بگویم که فرزند به خوبی می فهمد و به چشم می بیند و حتی حس می کند که چهره های درهم کشیده مادر و مخصوصا پدر را، هنگامی که  حتی از صدا کردن فرزند خود سرباز می زند تا نام او را بر زیان نیاورد ...
چرا که، او نتوانسته با همسر خود مهربان باشد و راهی مناسب برای ارتباط با او بیابد و کلمات زیبا انتخاب کند حال می تواند با فرزند خود با آرامش رفتار نماید ؟!

دوستت دارم ؛
نه به خاطر شخصیت تو ؛  بلکه به خاطر شخصیتی که در هنگام  با تو بودن  پیدا می کنم

می خوام زنگ بزنم حال خانمم بپرسم، امروز از صبح نشده بهش زنگ بزنم، صداشو بشنوم ، همش کار بوده ...

سلام عزیزم ، خوبی؟
زنگ زدم صداتو بشنوم آرامش قلبم ،
چطوری فدات شم ،
چه خبر همه خوبن ؟ مادر خوبه ؟ چه می کنی ؟
فلانی! تو هیچ می دونی که وقتی پیشت نیستم دلم خیلی برات تنگ می شه ؟
حیف که دنیاست ، بالاخره باید کار کرد و زندگی کرد و گرنه دلم نمی خواست یه لحظه هم ازت دور باشم چراغ خونه قلبم
خب  فعلا کاری نداری تا بعد انشاالله
فلانی ! یه چیزی رو می دونی ؟ ... خیلی دوستت دارم ... پیش همه با افتخار می گم که حضورت  لحظه لحظه آرامشه

منو دعا کن  / انشاالله می بینمت
خداحافظت باشه عزیزم